|
 |
 |
 | Welcome Guest | RSS
Friday, 19/Apr/2024, 0:25 AM |  |
|
 |
Home » 2007 » June » 09
ტირი?
_ჰო, ვტირი...
_მერედა რატომ?_ეს მკითხა ქარმა დარჩენილს მარტოდ.
_გიყვარს?
_ჰო, მიყვარს...
_რამ შეგაყვარა_ დამძახის ქარი, მე უფრო მეტად მომაწვა დარდი... ქარი კი
ქროდა დღისით და ღამით, და მეკითხება:
_რად გიყვარს მაინც? თუ მიგატოვა და გიღალატა ის სიყვარულის რაღა ღირსია?
_დამნაშავეა, მაგრამ რა ვუყო, რომ ჩემი გული მხოლოდ მისია...
_პატარა ქალო ნუ გადამრიე აღარ უყვარხარ ის ხომ სხვისია.
_გაჩუმდი ქარო, ნუ ვეყვარები, არ დავუჩოქებ ნება მისია. მაგრამ სიყვარულს
და წმინდა გრძნობებს არავის ვაძლევ სესხად, ნისიად...
უკვე დაბნელდა და სიჩუმეში, ისე გაისმა ქარის ზუზუნი, მტვრის კორიანტელს
ცაში ახვევდა, მოჰქონდა ჩემთან ხეთა ჩურჩული:
_მარტო ის გიყვარს?_ მკითხა ჭადარმა._მარტო იმისთვის ტირიხარ ასე?
ვუწყრებით იმას, ვიმც ამისთანა ძლიერ სიყვარულს დაასამარებს. ვინც შენისთანა
გულის მეუფეს გართობის ფიქრთან გაათანაბრებს.
და ამის შემდეგ ძალიან ხშირად ქარს მოყვ&#
...
Read more »
Category: პროზა |
Views: 841 |
Added by: shockunia |
Date: 09/Jun/2007
|
|
|
მე დავიბადე ფოთოლცვენის ყვითელ მირაჟში,
როს ცივი ქარი თარეშობდა დუმილის მთებში.
მე დავიბადე უკვე ყოფნით დაღლილი ბავშვი
და მთელი ქვეყნის სატკივარი ჩასახლდა ჩემში.
ცოტა ვიცხოვრე,მაგრამ წლებმა მასწავლეს ბევრი,
ცოტა სიყვარულს დავჯერდი და სიძულვილს ვუმტრე,
მერე გავიგე,დამცინოდა მრევლიც და ბერიც,
ტაკიმასხარის ნიჭი რადგან არ მქონდა თურმე.
გარდავიცვალე,მე შევცვალე ყოფნა-არ ყოფნით,
ოქტომბრის ქარმა მიმასვენა გამხმარ ჩინართან.
მოვიდა ვიღაც შორეული,მაგრამ ნაცნობი,
თაფლის სანთელი ამინთო და გაუჩინარდა.
Views: 779 |
Added by: shockunia |
Date: 09/Jun/2007
|
|
|
ქორწილს რომ უხდება ისეთი დღე იქნება ვიცი...
შენს მხრებს მოუხდება თეთრი ჩოხა ვიცი...
ქალწულს რომ უხდება მეც ისე დავიწყებ სიცილს...
აღარ დაგვჭირდება მზისფერ სიყვარულზე ფიცი...
შეღობილ ეზოში მამალი დაიწყებს ყივილს...
მე გაგითეთრდები... თვალები დამიწყებს ტკივილს...
ძლივსღა მოვაჩოჩებ დაღალულ მუხლებთან აკვანს...
იქ საბუდარში კი ქათამი დაიწყებს კაკანს...
სახეს დამიჭმუჭნის ჩითის ხალათივით ჟამი...
გული დამეღლება... გაღმა გასვლის ჯერიც მოვა...
ღმერთო, დამიბრუნე!
ღმერთო დამიბრუნე წამით!...
თეთრი ქორწილი და თეთრი იმედების თოვა.....
Category: პროზა |
Views: 861 |
Added by: shockunia |
Date: 09/Jun/2007
|
|
მე შენი სულის ღარტაფებში ჩავიკარგები,
შენი ფიქრების ნაკვალევზე გავიკლაკნები,
გადაგექცევი ძველ ტკივილთა მიჩუმათებად,
რომ ჩემეული სევდით მთვრალმა გასვა შარბათი
თუ შემიყვარდი...
დაგაცხრები მე ალქაჯი ველურ ზმანებად,
შენით ხელქმნილი აღტყინებით ცეცხლის მირაჟად.
ვერ გაექცევი მაგნიტურ გზებს ჩემსკენ მომავალს
თავს დაგატყდები წვიმით მთვრალი გზნების გრიგალად,
თუ შემიყვარდი..
ორბივით დაგიღადრი სხეულს მშვენიერს,
მარჟნისფერ სითხეს და შენს სურნელს შევსვამ ბოლომდე,
თუ შემიყვარდი მივითვისებ ამაყ გრძნობებს, ფიქრებს ნებიერს
და სამახსოვროდ თმების ბღუჟას დავწვავ კოცონზე,
წავალ ღამეში ალქაჟების შეკრებაზე, ვიცეკვებ ფერხულს,
დილით, შენი სისხლით დასვრილს მოვიბან ტუჩებს.
უცნობი გზირი თან წაიღებს შენს უძრავ სხეულს,
და მე ალქაჟი ხმას შევუწყობ ყმუილში ტურებს..
და მეყვარები
როგორც უყვარდათ მდინარეთა გიჯმაჯ ასულებს,
ა+
...
Read more »
Category: პროზა |
Views: 945 |
Added by: shockunia |
Date: 09/Jun/2007
|
|
...თვალებში არ მიყუროთ, როცა ვტირი... ვიღაც გულწრფელობას დაინახავს, ვიღაც ტკივილს... თვალებს დავხრი, წამწამები შეეწებება ერთმანეთს, თაფლისფერი თვალები ცრემლისფერად გადამექცევა... ვივლი ასე...
ვიღაც დამცინებს - ნახეთ, უსუსურს ცრემლისფერი თვალები აქვსო...
მეც ვიამაყებ ჩემი უსუსურობით...
ლოდინს გავაგრძელებ. დრო გავა დროის გარეშე... მერე შემოდგომაც მოვა, ფოთლები ცრემლებით დაიხუნძლება და მოტყდება ტოტებს... მეეზოვე გრძელი ცოცხით ნაგვის ურნაში გადამიძახებს... არც შემომხედავს... ნაგვის ურნიდან ძაღლი ამომათრევს ბასრი კბილებით, შემომხედავს... შემომხედავს და თათებით მომეფერება... უგზო-უკვლოდ გადამატარებს ქარის ფრთები...
მაინც აქ ავირჩევ ყოფნას... ისევ აქ, ჩემს მარტოობაში დავიდებ ბინას... თქვენც გაგახსენდებათ ჩემი ცრემლისფერი თვალები... ძირს დახრილი... ამაყი უსუსურობით.......
Category: პროზა |
Views: 834 |
Added by: shockunia |
Date: 09/Jun/2007
|
|
|
მინდა შენს ხელზე ვცხოვრობდე......
- ........................
-არა, ხელზე კი არა, ხელის გულზე...
- ..........................
-მარჯვენა თუ მარცხენა?
- ..........................
-მარცხენა ხელის გულზე მინდა, გულთან ახლოს ....
-...........................
-შენი სიცოცხლის ხაზის მგზავრი მინდა ვიყო....დილიდან დავიწყო და ავუყვე და ჩავუყვე ხაზს დაღამებამდე....შენს ხელის გულზე ვიხეტიალო....
-...........................
-საით წამიყვანს?
-დასასრულამდე.....
-რის დასასრულამდე?
-ცხოვრების...
-მერე რა იქნება?
-მერე ვიქნებით მე და შენ...
-სად ვიქნებით?
-ერთად....სიცოცხლის ხაზის ბოლოს ...შორს...შორს.....
-მერე ?
-მერე ვეღარ იხეტიალებ ჩემს ხელის გულზე....
-რატომ?
-ხელს ხელზე მოგკიდებ და ასე იქნება დაუსრულებლად....ოღონდ აქ არა....სადღაც შორს......
-შორს?.............
-......................
/ნინი ქადაგიძე/
Category: პროზა |
Views: 803 |
Added by: shockunia |
Date: 09/Jun/2007
|
|
|
|
|
| Site Menu |
|
|
 |
| Blog categories |
|
|
| Our Poll |
|
|
| Site friends |
|
|
|
