არ შევიბრალე, არ მივიკარე,
ამ დანაშაულს ვინ ვის გაუმხელს.
იქნება მე რომ გამეღო კარი
ის ამიხსნიდა სიზმებს აუხსნელს...

მაგრამ რატომღაც არავინ მსურდა,
რადგან ჩემს გულში კოცონი ენთო.
ხელ-გულგაშლილი ყველასთვის მუდამ
მე მისთვის მკაცრი აღმოვჩნდი ერთობ...

ან ჩამიქრობდა მთლად გულის კოცონს,
გამიჩაღებდა ან უფრო მეტად...
აი, მიზეზი, რადაც შევცოდე,
რისთვისაც გარეთ დავტოვე კენტად...

ცეცხლი ჩაექრო?-აღარ თქვა სიტყვა,
რაღად მინდოდა უცეცხლო გული?
უფრო აენთო? -ისედაც ვიყავ
მთლიანად ცეცხლში გამოხვეული...