ტაატებს ფეხშველა
ღრუბელი ნებაზე,
ჩიტები კი არა,
სხივები მღერიან,
ისეთი დილაა
არყოფნას განანებს,
(იცოცხლო ხანდახან
ისეთი ძნელია).
ჰო, შემოიხეთქეს
ჭერმებმა ყვავილი,
აპრილი - ხაჩხაჩებს,
გაბრიელს - ელიან...
ახლა , ღვთისმშობელი
ყვავის ყველა კვირტში
და ქერუბიმებიც
მიწაზე რჩებიან...
ტაატებს ფეხშველა
იესო ზეცაზე,
სათუთად იყვანენ,
ღთვისმშობელს აწვდიან,
მე, ამის შემყურე
ცოტაც - გავთავდები...
დედობა მასწავლე,
დედაო მარიამ !

/ნინო ქადაგიძე/