მთელს სხეულზე შენი სუნი ამდიოდა
მხოლოდ ერთი მოკარებით გადამედო
მთვარე იმ დღეს იმ მწვერვალზე ადიოდა
საიდანაც ვნება უნდა გადამეგდო

მომეხვიეე მახსოვს ერთხელ მომეხვიე
მეგონა რომ უსასრულოდ დარჩებოდი
ნეტავ ბედზე დაწერილი ის ფურცელი მომეხია
სადაც ჩემგან შორს იყავი სადაც ჩემთან არ რჩებოდი...

როცა თქვი რომ წასვლას არჩევ
როცა თქვი რომ სამუდამოდ დამტოვებდი
იმ დღის მერე უშენობას ამ გაყინულ თვალებს
ვაჩვევ
იმ დღის მერე ხალხისაგან სამუდამოდ ვმარტოვდები

თუ ოდესმე მომეცემა შანსი ისევ დაგიბრუნო
თუ ოდესმე როგორც მაშინ ისევ გვერდით მეყოლები
გპირდები რომ არ გაგიშვებ თავი თუნდაც გამიბრუო
შენ ჩემს ახლოს ლანდის სახით ჩემ სხეულზე ეკონები

/ გიგა დათიაშვილი /