მზე ჩადიოდა ნელა, ნარნარით...
ზღვა ხმაურობდა, ტირილს ახშობდა...
ზღვის პირას იჯდა ლამაზი ქალი
და ცრემლიანი ზღვას გაჰყურებდა... იძირებოდა მზე ზღვის ტალღებში
და ქალის გული უხმოდ კვნესოდა...
ქვითინს ახშობდა ტალღის ხმაური...
რაღაც სივრცეში იკარგებოდა... ქალი ტიროდა დაკარგულ გრძნობას...
დაკარგულ მზეს და დაკარგულ თვალებს...
იმ პირველ კოცნას, პირველ სიყვარულს,
პირველ პაემანს, მოპარულ ალერსს... იკარგებოდა მზე ზღვის ტალღებში...
იფანტებოდნენ ქალის გრძნობები...
ზღვა ბობოქრობდა და თან მიჰქონდა
ლამაზი ქალის ჩუმი ცრემლები..............
| 
