ცა დაიფარა რუხი ლაქებით, -
წვიმა წამოსვლად უკვე მზად იყო
და ალბათ ბევრი ჰქონდა სათქმელი,
საღამომდე რომ ვეღარ გადიღო.

დაიწყო...
ჰგავდა ჟრუანტელს ბავშვის,
გეგონებოდათ ჩვილი დადისო.
მერე თანდათან უფრო გახშირდა,
მჭევრმეტყველების ცეცხლით აივსო, -
ბევრი იბორგა, ბევრი იდავა,
ღრუბლებს მუშტივით თავში იცემდა...

მერე წავიდა სადღაც, მთის გაღმა,
იქაც - მაისის დასამტკიცებლად!