შენ რომ წამი გეჩუქებინა ჩემთვის ამ ქვეყნად მეტს არაფერს მოვითხოვდი.... მას რომ მარადისობა ეჩუქებინა ჩემთვის მაინც გავებუტებოდი, ბოლოს მაინც მივატოვებდი.... შენ რომ ერთი ვარსკვლავი გეჩუქებინა, თავი ღმერთი მეგონებოდა... მას რომ გალაქტიკა მოეძღვნა ჩემთვის, მე ისევ ის ადამიანი ვიქნებოდი რაც მანამდე ვიყავი.... მას რომ დედოფლად ვექციე მაინც შენი მონა დავრჩებოდი.... დრო რომ თავიდან დაბრუნებულიყო..... მაინც შენ აგირჩევდი.... შენ რომ ხელი გეკრა მაინც ვერ დაგივიწყებდი, ის რომ მომფერებოდა მაინც ვერ შევიყვარებდი..... მისი ედემი არაფერი იყო ჩემთვის, შენი ერთი გოჯი მიწაც კი მთელს სამყაროს მერჩია.... შენი ღიმილი უფრო ძვირფასი იყო ჩემთვის ვიდრე მისი მთელი ცხოვრება, ჩემს სიყვარულში გატარებული.... რატომ განსხვავებდით ერთმანეთისგან? არ ვიცი...
