თურმე ხანდახან კუპიდონსაც ძილი უნდება,
მიწვა და თავის ჩირაღდანი იქვე მიაგდო...
ცეცხლი მოსტაცეს ფერიათა თეთრმა გუნდებმა
და არვინ უთხრა-ჩირაღდანი ნიმფებს მიაქვთო... რომ კაცთა მოდგმას დაავიწყდეს ძველი განცდანი,
რომ ადამიანს ტრფობამ სული ვერ დაუბინდოს,
რომ არ ეწამონ ძენი კაცთანი,
ნიმფამ მოსტაცა სიყვარულის ცეცხლი კუპიდონს... აგერ გამოჩნდა ცივი წყარო ნიმფას წინარე
და მანაც წყალში გადააგდო ალი წყეული...
ჩამქრალ ჩირაღდნით უცებ გათბა თვითონ მდინარე
ავადმყოფთათვის სამკურნალო წყლებად ქცეული... მეც სააქიმოდ მოველ მაგრამ
უკვე ვიცი მე:
ტრფობა რომ ათბობს,
იმ წყლით ტრფობას ვერ გავიცივებ!...
| 
